Vandaag heb ik een heel bijzonder boekje uitgelezen over de vierjarige Colton, die door een wonder een operatie aan zijn blinde darm overleeft.
Na de operatie vertelt hij over dingen die hij gezien heeft terwijl hij geopereerd werd. Zijn vader zag hij in een ruimte vol woede en machteloosheid bidden voor zijn genezing. De artsen die hem aan het opereren waren, zag hij. Maar nóg wonderlijker vertelt hij over hoe hij in de hemel terecht komt. En wat hij vertelt over Jezus, de hemel en de toekomst blijkt wonderwel grote overeenkomsten te hebben met wat de bijbel beschrijft, o.a. in de visioenen van Johannes. Wonderlijk mooi! Fascinerend.
Het is een boekje waar ik zeer blij van wordt. Geloven zoals dit kind het deed, is wat anders dan alles wat beredeneerd wordt voorgehouden. Durven geloven als een kind of zoals Abraham het deed en vol vertrouwen op pad ging naar een beloofd land.
Eerder heb ik ook een studieboek met verhalen over bijna-dood ervaringen gelezen. Vrijwel alle ervaringen gaan over de liefdevolle sfeer, de hartelijkheid en de herkenning van eerder overledenen in die periode van het bijna dood zijn.
Voor mij is het vertrouwen in God sinds mijn 11de een realiteit. En een boekje als dit bevestigt voor mij wat ik al heel lang ervaar: Jezus houdt van ons. Zijn dood heeft de weg geopend naar de Vader. En de ontmoetingen met God en Jezus zijn intens mooi en geruststellend. Doodgaan betekent een pijnlijk afscheid van geliefden hier, maar tegelijkertijd een ontmoeting, oog in oog met Hem, die de pure liefde is. Mooier dan mooi!
Gezien, gelezen en gedacht 