Door een goede vriend heb ik het boek ‘De zin van het leven‘ gelezen. De auteur is een journalist die na een hartstilstand op de een of andere manier niet verder kan gaan op de vertrouwde manier van leven en werken. Hij beseft dat hij ook nu dood had kunnen zijn en daar eigenlijk nooit mee bezig was. De illusie van de dag was sterker. Hij blokkeert vanbinnen en hij gaat nadenken over het waarom van zijn hartstilstand, over de dood en over de zin van het leven.
Om antwoorden te vinden op die vraag gaat hij te rade bij anderen, die ook met de dood in aanraking zijn gekomen of op een andere manier geraakt zijn. Zo spreekt hij met veertig verschillende mensen,o.a. predikanten, een abt, een spiritueel leider, filosofen, psychologen, een arts, schrijvers en zo nog veel meer mensen. Iedereen krijgt van hem dezelfde vraag. En die vraag proberen ze zo eerlijk mogelijk te beantwoorden. Veertig verschillende mensen met veertig verschillende opvattingen. Heel interessant om dat te lezen.
Hoe zou jij reageren op die vraag? Zullen we het daar eens over hebben?
Gezien, gelezen en gedacht 